Yeditepe Üni. Kız Öğrenci Yurdu Basma Harekatı

Başıma gelen komik olayları en azından unutmayayım diye yazmaya karar verdim.Sizde okurken keyif alır mısınız orasını bilemem.Sene 2002 Tevfik Fikret Lisesi'ni bitirip üniversite sınavına girmişim,Lise-2 de TM öğrencisiyken(yaşı küçük olanlar işin TM yani Türkçe-Matematik bir diğer adıyla Eşit Ağırlıklı) baktım bu TM olmuyor.Matematik çok zor arkadaş,basmıyor kafa.Tanjant,kotanjant,trigonometri,analitik geometri kan ağlıyor içim,nerelere gitsem bilemiyorum,özel ders alıyorum 100 üzerinden 10 olan notum anca 35'e çıkıyor yani olmuyor.Baktık ki olmuyor 30 kişi 'bizi TM'den azad edin'' başlıklı dilekçemizi yazıp SOSYAL ağırlıklı sınıf açtırıyoruz.Ortam şahane,tam bizlik.Tarih,coğrafya,felsefe havada uçuşuyor.Neyse büyük bir gazla ÖSS'ye giriyorum.İçimden de diyorum ulen kesin burslu kazanırım ben Sosyal bölümden.Ama ben yine ailemi şaşırtmıyorum paralı bölümü kazanıyorum.Zaten ilkokuldan,Üniversiteye kadar paralı okuyacağımı annemle babam önceden kestirmiş olsa gerek 2.çocuğu yapmamışlar.Bi askerliği bedelli yapmadım o da annemin çok gücüne gitmişti.Yakıştıramadım oğlum bedava yapmana demişti.2002 Eylül'ünde bir grup arkadaş ile Yeditepe Üniversite'sine kayıt yaptırıyoruz.İlk sene ev yok,araba yok.Kendimizi yurtta buluyoruz bir anda.Yurt ortamı başlı başına bir olay.Anadolu'nun her yerinden insan,muhabbet desen inanılmaz.Vize ve final zamanları geliyor stres en üst seviyede.Sıkıntıdan birbirimizin üzerine sandalye atıp gülüyoruz filan psikoloji yerlerde.Deli hastanesine dönüyor bir anda yurt.Şimdi başlıkta geçen unutulmaz olayı anlatayım.Haftaiçi bir gün tüm kampüsü sis almış,göz gözü görmüyor, acayip bir sis var.Saat akşam 8 filan.Dışardan sesler duyuyoruz oda arkadaşım Enis'le.Camı açıyoruz birileri camdan bağırıyor bişeyler.Yurtta diğer 2 izmirli olan arkadaşımızı arıyoruz.2 dakikada planı yapıyoruz.Plan şu camdan anırarak tezahüratlar eşliğinde herkesi aşağı indireceğiz sonrada kızlar yurdunu basacağız.Cama bizde çıkıyoruz '' in in inmeyen ibne '' diye başlıyoruz bağırmaya.Herkes bir anda aşağı inmeye başlıyor.Bizde iniyoruz atmosfer inanılmaz.Acaip bi sis,don atletle olayı ciddiye alan anadolunun bağrından kopan gençler.Biz 4 İzmirli birbirimize bakıp bir anda kızlar yurduna ''allah allah'' nidalarıyla koşmaya başlıyoruz.Arkama baktığımda 100-150 kişi görüyorum.İçimden de sıçtık diyorum.Tam ''braveheart''tan bir sahne ormanlık alanda çimenlerin üzerinde koşan bir sürü don-atletli,pijamalı öğrenci.Sonra yanımdan biri beni solluyor.Tipi size anlatıyorum; en az 9 numara numaralı gözlük şişe dibi gibi,altında beyaz pijama üstte atlet.Derken çocuk takılıyor gözlük bi tarafa çocuk başka tarafa uçuyor.Sis de var çocuk zaten alenen kör,gözlükte yok , emekleyerek çimlerin üstünde o çocuğun gözlüğü arama sahnesini hayatımda boyunca unutmam.Viyana kapılarına dayanır gibi geliyoruz Kızlar Yurdu'nun önüne.Tezahüratlar başlıyor,kale arkası tribünden hiç bir farkımız yok.Sonra olmaması gereken bir şey oluyor,cama çıkan kızlardan bir tanesini sütyenini sallayıp aşağı atıyor.Yanımdaki adanalı arkadaşa bakıyorum sonra pijamasına bakıyorum çadırı diktiği ana şahit oluyorum.Olayı organize eden 4 İzmirli olarak birbirimize bakıp ''dönelim lan bunların hepsi çıldırdı'' diyip yurda geri dönüyoruz 100 kişiyi orda bırakarak.Okulda ne kadar güvenlik görevlisi varsa bizi kapıda karşılıyor oda numaramızı istiyorlar.Bizde üstün zekamızla hepimiz başkasının oda no'sunu verip odamıza gidiyoruz.Sabah öğreniyoruz ki aşağıda yurt müdürü herkesi kenara çekiyor.İniyoruz aşağı gayet salakta bir şekilde.Yurt müdürünün azarını duyuyorum ''ulen pezevenkler odalar 2 kişilik toplamda 12 kişi B-18 diye oda numarası vermiş''İçimden vay anasını algıda seçiciliğe bak diyorum 12 kişinin aklına B-18 gelmiş.Tamamen tesadüf.Bütün okul bizi konuşuyor.Kantinlerde o 4 izmirlinin gazına geldik konuşmalarına şahit oluyoruz filan.İşin sonunda ben ve oda arkadaşım Enis uyarı alıyoruz.Diğer 2 izmirli arkadaşımız ise 2.uyarıları olduğu için direkt şutlanıyorlar yurttan :)).Şimdi düşünüyorumda herşey o sis yüzünden.Sis olmasa galeyana gelmezdik o kadar.Anne babaya çok selam.İyi günler.